चित्रकार व चित्ररसिकांची पंढरी म्हणून ओळख असलेल्या या जगप्रसिद्ध आर्ट गॅलरीत एकट्याने चौदा प्रदर्शने भरवणे हे नक्कीच एक मोठे दिव्य आहे. खरंतर या गॅलरी सहजासहजी जागा उपलब्ध होत नाही. त्यासाठी किमान चार ते पाच वर्षे वाट पाहाण्याची तयारी कलाकारांना दाखवावी लागते. येथून पुढे देखील कठीण असे नियम पार केल्यावर गॅलरी उपलब्ध होते. मात्र सोनार यांची चिकाटी व चित्र निर्मितीतील सातत्य वाखाणण्याजोगे आहे. म्हणूनच त्यांनी १९७७ ते २०१५ या कालावधीत चौदा चित्र प्रदर्शने भरविली आहेत. नाशिक शहरातील सर्वाधिक चित्र प्रदर्शने भरवणारे ते एकमेव चित्रकार असावेत. यापूर्वी जहाँगीरमध्ये अनेक चित्रकारांनी भरवलेली प्रदर्शने ग्रुपने किंवा दोघांनी एकत्रपणे केलेली आहेत. दोन-पाच चित्र प्रदर्शनानंतर अनेकजण थांबलेले आहेत
सोनार यांचे ग्रुप शोदेखील बऱ्याच ठिकाणी झाले असून, देशात व परदेशात त्यांच्या चित्रांना मागणी व आदराचे स्थान आहे. निसर्गचित्रे, व्यक्तीचित्रे, क्रिएटिव्ह रचना चित्रे या विषयांवर अनेक चित्रकार चित्र निर्मिती करतात. त्यांना समोर प्रत्यक्ष वस्तू वा संदर्भ असतो. मात्र सोनारांना वा. गो. कुलकर्णी यांच्या सारख्या चित्रमहर्षी गुरूंचे प्रत्यक्ष मार्गदर्शन लाभल्याने त्यांनी निसर्गचित्रे, व्यक्तीचित्रे या विषयातही प्रगती साधली आणि वेगळी वाट निवडली. लहानपणी मनात ठसलेल्या धार्मिक कथांच्या अभ्यासातून व लघुचित्रे निरीक्षणातून स्वतंत्र अशी भारतीय अलंकारिक चित्रशैली विकसित केली. त्यात अनेक प्रयोग केल्याने त्यांना हे यश मिळाले.
याविषयी सोनार म्हणतात, निसर्ग चित्र, व्यक्तीचित्रांसाठी समोर संदर्भ आकार पाहून दृश्य रेखाटून चित्रे रंगवली जातात, पण निव्वळ स्वकल्पनेने रचलेला एखादा विषय आकर्षकपणे मांडून कुठलाही संदर्भ न घेता चित्रनिर्मिती करणे अवघड आहे. गुरूवर्य वा. गो. कुलकर्णी यांनी त्यांना नाशकात आणले, तेव्हा सोनार चाळीशीच्या आसपास होते. जिद्द व चिकाटीने त्यांनी भारतीय अलंकारिक शैलीची मुहूर्तमेढ रोवली. आज जगाच्या कानाकोपऱ्यात त्यांची चित्रे पोहोचली आहेत. हे नाशिकसाठी भूषणावह आहे. अनेक विदेशी चित्ररसिक त्यांच्या घरी आवर्जून येत असतात. वयाच्या ऐंशीत पोहोचलेले सोनार
प्रसिद्धीचा गाजावाजा न करता सातत्याने चित्रनिर्मितीत मग्न असतात. त्यासाठी लागणारे श्रम, चिकाटी व कमालीची बैठक एका चित्रासाठी किमान महिना वेळ देतात. तरीही त्यांची चित्रसंख्या वाढती आहे. एखादे चित्र विकले गेले तर त्याच थीमचे दुसरे पेंटिंग ते थोड्याफार फरकाने पुन्हा निर्माण करुन ठेवतात, हे त्यांचे वैशिष्ट्यच म्हणावे लागेल.
अशा मोठ्या चित्रप्रदर्शनातून त्यांची असंख्य चित्रे देशात, परदेशात गेली आहेत. इंग्लंड व पॅरिसच्या खासगी आर्ट गॅलरीच्या चित्ररसिक मालकांनी त्यांची बरीच चित्रे विकत घेऊन प्रदर्शने भरवली आहेत. देशातील अनेक मान्यवर संस्था व चित्रप्रेमींच्या दिवाणखान्यात त्यांची चित्रे सजली आहेत. त्यांचे गुरू व मित्र स्व. चित्रकार शिवाजी तुपे त्यांच्या विषयी नेहमी सांगत 'चित्र तपस्वी वा. गो. कुलकर्णींच्या मार्गदर्शनाखाली गुरूकुल पद्धतीने पाच वर्षांचा पेंटिंगचा डिप्लोमा केलेल्या या माणसाने चित्रप्रदर्शने करुन आर्थिक दुर्बलतेवर विजय मिळविला. तसेच नाशिक शहरात स्वत:चा बंगला, गाडी व स्टुडिओ उभारला. एवढे असूनही वेबसाईट इंटरनेटचा लाभ न घेता प्रसिद्धीपासून लांब राहून स्वत:चे पाय जमिनीवर घट्ट रोवून उभा आहे.
सोनारांचे एकूण आयुष्यच थरारक अनुभवांनी समृद्ध आहे हे त्यांच्या 'सोनचित्रे' या पुस्तकातील आत्मकथनातून उलगडते. डांगच्या घनदाट जंगलात १९५७ मध्ये त्यांनी तलाठ्याची नोकरी पत्करली. ग्रामसेवक, क्लर्क, ट्रेसर, ड्राफ्टसमन, चित्रकला महाविद्यालयात प्रोफेसर, कलाध्यापक अशा पदांवर त्यांनी काम केले आहे. कलेसाठी पंधरा वर्षांची शासकीय नोकरी सोडून धाडसाने कला प्रांतात रमणारा हा एक अवलियाच म्हणावा. अनेक ठिकाणी विद्यार्थी व रसिकांसाठी त्यांनी चित्र प्रात्यक्षिके सादर केली आहेत. कला कार्यशाळा, कलामेळांमध्ये सक्रिय भाग घेतला आहे. अनेक मान्यवर संस्थांनी त्यांचा यथोचित गौरव करून मानपत्रे दिली आहेत. खूपशी पारितोषिके त्यांच्या स्टुडिओत मांडलेली दिसतात. जून २०१५ मध्ये पुणे येथील जे डब्ल्यू मेरिएट या पंचतारांकित हॉटेलमध्ये सिल्वर एज युटोपीन पुणे, या संस्थेतर्फे मानाचा 'आर्टिस्ट अॅवॉर्ड २०१४' हा पुरस्कार भारताच्या माजी राष्ट्रपती प्रतिभा पाटील यांच्या हस्ते सोनारांना प्रदान करण्यात आला आहे. त्यांच्या चौदाव्या चित्रप्रदर्शनासाठी खूप शुभेच्छा.
मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट
